abi neden iki günüm mutlu geçmiyor benim. neden iki gece ard arda huzurlu uyuyamıyorum. hiçbir konuda tam değil hayatım. işim yok, ekonomim bitik, yıllardır hayalini kurduğum kıza ulaştım fakat uzakta, ilişkiyi nasıl sürdürücez, oturtucaz gayesi, endişesi, annem bir tarafta mutsuz, babam diğer tarafta ailesinden darbe yemiş ve hasta, şehir değiştirmek istiyorum ama imkanlar el vermiyor.
ben hiçbir zaman çok zengin olmak istemedim ki, her gün mutluluktan havalara uçmakta istemedim, illa ki zorluklarım olucak ama hepsi neden üst üste geliyor. neden hayatım çıkmazlara giriyor gün geçtikçe. yaşım artık 26 nerdeyse, bir düzenim olmalı, kendi geleceğimi ve artık kavuştuğum kızıda hesaba katarak şekillendirmem gerek. her gün canımı sıkan haberler almaktan yoruldum. inanın yoruldum, anneme bakarız başımızın çaresine demekten, babama sen neyi istiyorsan yanındakilere öyle davran, istediklerini al diye güç vermekten, sevdiğim kıza ise inanalım birbirimize, güç verelim, başarabiliriz derken içimdeki yanan ateşi bilmiyorlar. şuan herkesten uzak tek başıma yaşıyorum ve günlerim düşünmekten başka bir şeyle geçmiyor. annem nolucak, babam nolucak, iş güç nolucak, sevdiğime nasıl kavuşabilirim, ne zaman görebilirim diye düşünmekten kimi zaman baş ağrısından uyuyakalıyorum. her şeye rağmen umudumu yine koruyorum, çok yorulsamda koruyorum. annemi, babamı, gamzelimi, bu hayatı yinede seviyorum. engellerim olsun ama artık bu kadar yıpratmasın beni. mutlu olayım artık be he ?