asosyal itiraf

yok mu be bi çaresi? yok mu hiç geri dönüşü? yaptığım şey o kadar ağır değildi ki be. tamam vazgeçmen için yeterliydi belki. ama beni unutmanı gerektirmezdi ki. hak etmedim bu kadarını da. sence ettim mi? saçmalıyorum işte. ettim ki bu haldeyiz. halimiz bile yok. bir kez daha almak için o kokuyu her şeyimi verirdim be. senin sevginden başka her şeyimi. seni seviyorum dediğini duymak için, şimdiye kadarki duyduğum her şeyi unutabilirdim isminden başka. görmek için o bana olan içten bakışını, silerdim tüm anılarımı sensiz olan. dönmeme izin ver bari. bir şans daha ver bari. çok mu zor sevdiğini affetmek. gurur mu araya giren? nefrete mi dönüştü her şeyin? ilk görüşümü unutmuyorum hiç ya. dönemez miyiz o güne tekrardan? alamaz mıyım seni geri? bu sefer farklı olacak be eczacım. bu sefer her şey bizim için olacak. seni dile kolay belki ama. kendimden bile çok seviyorum, kendimden vazgeçebilecek kadar çok istiyorum eczacım. ilacım ol artık be!