bizim oturduğumuz binada akşamları tüm bina çardağa inip çay kahve içip muhabbet ederler. bugün bende indim, bi komşumuz daha geldi pek samimi değiliz ama severiz yinede. bi kızı bi oğlu var oğlu otizmli adı rıdvan ve henüz 1.5 yaşında. binadaki bi abimiz tüm çocuklara balon verdi bi tane de rıdvana şişirip verdi. o balonu eline aldığında ki mutluluğu anlatamam ben hayatımda böyle sevinen böyle gülen bi bebek daha görmedim. o çocuğu gördükten sonra annesinin babasının çaresizliğini gördükten sonra durup düşündüm bizim de derdimiz var diye. evet herkesin derdi kendine göre büyüktür ama o anne babayı gördükten sonra tüm düşüncelerim değişti. yaktığım sigara bu sefer dertten değil o çocuğun gülümsemesine