asosyal itiraf

itiraf ediyorum sözlük, unutmaktan korkuyorum. kahkalarla güldüğün zamanları, mutlu olduğum anıları, sırlarımı paylaştığım insanları, ne olursa olsun beni desteklemekten vazgeçmeyeceğini bildiğim ailemi... geride bıraktığım mutlu günlerimi unutmaktan o kadar korkuyorum ki bana o günleri hatırlatacak eşyalarımı bir kutuda biriktiriyorum ki bakınca hatırlayayım ve hiç unutmayayım diye. baktıkça yine o zamanlardaki gibi gülümseyebileyim diye. kendimi iyi hissetmediğim zamanlarda bakıp onlardan güç alayım diye. ama bundan sonra mutsuz olduğum zamanlardan eşyalar biriktiricem sözlük onlara bakınca hatalarımı görüp aynı hataları tekrarlamayayım diye. çünkü hayatımın aynı hataları tekrarlamaktan ibaret olmasından yoruldum sözlükcüğüm bügünkü itiraf kotamı da doldurduğuma göre gideyim ben :d