kendisine güvenmeyen yola çıkmasın der, bu konudaki gaddarlığımı ortaya koymaktan çekinmem.
özellikle istanbul gibi bir yerde yaşıyorsanız, şerefsizlerin, yavşakların, puştların eksik olmadığı toplu taşımalara binerken dünyanın en acımasız insanına dönüşmeniz kaçınılmazdır. hele ki kadın halinizle adeta bir yaşam savaşına dönen o yolculuklarda, şu kadınmış, şu yaşlıymış, aman efendim çocukluymuş diye ince düşüncelerle yer vermek, saflıktan başka bir şey değildir; zira vicdanınızın rahat etmesi, sinirinizi bozacak bir insan bozuntusundan kendinizi koruyup kollamaya çalışmanıza kadardır.
demem o ki, istisnai durumlar haricinde, o yer vermedi diye küfredilen gençlerden biri de benim. ben ya da biz değil, buna mecbur edenler, bu ruh haline, bu zihniyete itenler utansın.