sevgili olma tarihimizi bi türlü kaldıramıyorum be fotoğraflarımızı onun için yazdığım yazıları bi türlü silemiyorum.sanki onlar bana ondan kalmış tek şeyler gibi onlarıda silersem tamamen kaybetmiş olmaktan korkuyorum.bunları görünce kalbimde oluşan acımsı hisside seviyorum artık çünkü o his bana onun bi sıralar olduğunu hatırlatıyor.öyle bi anlık gittiki çünkü gidişi her şeyi dağıttı bi bu his kalabildi içimde onunda silinmemesi için bi çeşit mazoşistlik bu belki ama ben bu hissin kölesi muhtacı oldum artık