ağlamaya utanıyorum. en son ne zaman ağladım bilmiyorum bu yüzden herkes çok güçlü sanıyor beni. oysa beterim. stresten başıma gelebilecek her şey geldi. her şeyi unutmaya başladım. psikiyatriye gittim mecbur ilaç verdi. duyan herkes içme senin ne derdin olucak dedi. annem bile içermedi ilacı boşa bağımlılık yapmasın derdin yok ki dedi. en yakın arkadaşlarım kahkahalar attı sende stres mtres yok dedi. var işte kapkalın bir kabuğum var evet ama altında ölüyorum be. korkularım, hüzünlerim, kırgınlıklarım hepsi içimde. kimseyle paylaşamıyorum diye mi dertsiz oluyorum? bu benim en büyük derdim oysa ki; kimseye güvenememek. yalnız ölücem biliyorum ama yalnız yaşamak istemiyorum artık be sözlük.