ulan perşembe istanbul'a gideyim yatay geçiş için evrak işlerini halletmeye ve bi arkadaşla buluşmaya dediydim. onda da hasta olduk iyi mi.. perşembeye kadar geçse bari, o kadar zamandır görüştük görüşeceğiz diyorduk bi türlü olmadı. kıza da ayıp olacak artık.
hem kendi evimde de son bir gece kalayım tek başıma. yalnız yaşamayı özleme ihtimalim de yok değil çünkü. neyse, hayırlısı olsun bakalım artık. bundan sonra ilk ve tek önceliğim, kendi mutluluğum. başkalarının amına koyayım.