bugün
yenile

    depresyongadin

    7
    +
    -entiri.verilen_downvote
    dert kusucam açılın. babaannem çocuk yaşından beri türlü badireler atlatmış, yine de dimdikdurmuş bir kadındır. kendini bildi bileli çalışmış, 73 yaşında oğulları tarafından durdurulmasa hala çalışacak kadar da cevvaldir. onda da gözlemlediğim kadarıyla borderline sorunu var. 50li yıllarda ruh ve sinir hastalıkları hastanesinde üç ay geçirmiş, o zamanları atlatamayıp hayatının şu günlerinde bile devam eden ağır bir uykusuzluk sorunuyla boğuşmaktadır. babama hamile kaldığında 16 yaşındaymış, kaçırılmış. bir şekilde evliliği bitmiş ve 18ine geldiğinde babamı annesine bırakıp almanyaya çalışmaya gitmiş. babamın hiç yanında olamamış ve sonucunda babam adı hala bilinen eski mafyalardan olmuş, 20 sene eroin kullanmış. tam bir sosyopat olan babamın sözünü dinlediği tek insan babaannemdir, geri kalan insanlar -çocukları da dahil- onun için üstünden geçinebileceği yağlı kapılardır. asalaktır benim babam. geçen bayram ailecek toplaştık rakı içiyoruz. bu arada baba tarafımdan herkesle son 3 yıldır görüşüyorum. 12 sene ne aradılar ne sordular, sağolsunlar. umrumda mı? değil tabii. ben önüme iki çay bardağını aldım duble doldurup arka arkaya şat şat yapıştırıyorum. çünkü babama laflar hazırladım. kafası güzelken hep birilerini suçlar kendisi-gerçi ayıkken de suçlar- ve onu savunan, haklı gören tek kişi babaannemdir. başladı yine sallamaya. dayanamadım. ve abimin dört arkadaşı, amcam, yengem ve abimin yanında "sen bence konuşma bana yaşattıklarının hiçbirini unutmadım. özellikle de 5 yaşımdayken gözümün önünde sekreterinle birlikte olduğunu" dedim. "hangi sekreterim" dedi. diyebildiği tek şey bu oldu sözlük :d kalktım içeri gittim. babaannem içerde oturuyordu. "bundan sonra o asalak oğlunu bana savunma babaanne, seni çok seviyorum ama bana bunu yapmana artık izin veremem" dedim. "asalak değil benim oğlum" dedi. "peki" dedim. bir şişe bombay sapphire'i kafaya diktikten sonra şunun farkına vardım: babaannem babamla ilgilenemediği, sahip çıkamadığını düşündüğü için onu koruyordu. suçluluk hissediyordu. onun bu kadar kötü olmasının günahını kendi omuzlarında taşıyordu. ertesi gün gittim. özür diledim babaannemden. en azından annelik içgüdüleri var. benim annem kocasına karşı bile beni hiçbir zaman savunmamıştı. o iyi bir anneydi. ama kötü bir babaanneydi. herkes her şeyde en iyi olmak zorunda değil, değil mi?
    1benim babamda zamanında uyuşturucu işinde olan bir adam için çalışırmış onun için adam dövermiş falan koruma gibi. övüne övüne anlatırdı küçükken bunları bize. bir babalığını da görmedim zaten. herkesin bunu bilip yine de babandır onu sev demesine de ayar oldum yıllarca. senin yazdığını okuyunca aklıma geldi. insanın ailesi böyle olunca çok eksik başlıyor hayata umarım az da olsa bunu atlatmışsındır ve iyisindir. hep iyi ol, düşünme kimseyi, sağlıcakla kal. - sadnessofsilence 23.07.2016 12:28:11 |#3055670
    0yaşadıklarıma yakın şeyler yaşayan insanları bulunca bi nebze huzur buluyorum. iyi olmaya çalışıyorum kendimce. sen de iyi olursun umarım. - depresyongadin 26.07.2016 14:36:25 |#2728143
    ... diğer entiriler ...