ailem alevi, ben ateistim diye insanları kaybetmek zoruma gidiyor. hangi kızla tanıştıysam hep sorun olarak karşıma çıktı bu durum. gel gör ki ne ben ne de ailem hiç bir zaman böyle durumları mesele yapmadık, umursamadık bile ama hep karşı tarafın ailesi tarafından istenmedim. benim kim olduğum, nasıl biri olduğum, duygularım hep geri planda kalmış onlar için demek ki. üzüldükten sonra zaten benim böyle insanlarla işim olmaz diyorum, avunuyorum. bu arada hayatını kendi çizemeyip, ailesi ne derse onun yapanlara bir sözüm var; " umarım bir gün hayatınızı kendi başınıza çizebileceğiniz güce ulaşırsınız."
0
genellikle öyle oluyor zaten.aleviler insanlara ayırt etmeksizin bakarken, hep o bu şu diyerek ayıran insanlarla kesişiyor yollarımız.ne olursa olsun,dini dili inancı ne olursa olsun kişilik,insaniyet önemli.ne yazıkki insanlar böyle düşünmüyor.anlıyorum. - per aspera ad astra 10.07.2016 01:28:44 |#3355985
0
insanlar korkak, yaşamaktan, farklılaşmaktan, diğer insanlardan farklı düşünmekten, başkaları ne der diye düşünmekten kendi hayatlarını yaşayamayacak kadar korkaklar. cesaret, kavgaya gözü kapalı girmek değil, şu bir kaç günlük dünyayı istediğin gibi yaşayabilmek için çabalamaktır bana göre. - bisigaraver 10.07.2016 10:19:07 |#3340097