asosyal itiraf

arkamdan ''orospu'' damgasını harfi harfine hak edecek şeyler yaptığımı millete anlatan bir eski sevgilim var. beni bilen bilir aq insanlara dokunmayı bile sevmem. ama işte anlattığı kişiler ve bana bizzat düşman olan kişiler beni tanımıyordu. bana bu damgayı yapıştıran çocuk beni çok seviyordu ama nasıl bu hale geldik ben çok kavrayamadı siz türkler nasıl diyor gavatlik. çok pişman biliyorum, söylemedi ama hissediyorum. çok sevdiğimden unutamadığımdan vs. değil ama ayrılalı 2 yıl oldu ve ben bu çocukla sohbet muhabbet etmek istiyorum. eskileri konuşmam gereken eski bi dosta ihtiyacım var ve bunu bana verebilecek o zamanlardan tek arkadaşım o. mesaj atsam biliyorum geri cevap verir ama benım için söyledikleri o kadar yaktı ki canımı ben unutsam çevrem unutmuyor. benim bu çocukla görüşmemle ayağa kalkacak bir topluluk var. lafımın hiç de hoş bir şekilde döndürülmeyeceğine eminim ama hunharca bunu istiyorum. üniversiteye gitmeden önce lise anılarımı konuşabileceğim birine ihtiyaç varken o biri çok yanlış biri.