itiraf etmek gerekirse bu sözlüğü okumuyorum. ama arada o kadar sıkılıyorum ki buraya yazıp geçiyorum. ya da belki hepinizi benimsemeye başladım ve arada bi şeyler yazmak, sizlerle bir şeyler paylaşmak beni rahatlatıyor. üstelik ekşiciler gibi insanın içini karamsarlıkla doldurmuyorsunuz veyahut dolduruyorsunuz ama, dedim ya, okumuyorum.
her şeye rağmen, sanırım samimiyetinize bayılıyorum.
buraya bunları yazmak için gelmedim tabi. yaklaşık 3 haftadır kendimi odama kapattım ve bu beni öldürüyor. insanın işe yarar hissetmesi, bir yerde, oldukça mühim. şu odadan, şu evden çıkıp nereye istersem oraya gitmek istiyorum. iyi bir şeyler başarmak istiyorum. belki atlantikte köpek balıklarıyla sörf yapmak bile isteyebilirim. bir işe yaradığımı hissetmek istiyorum, birileri için uğraşmak istiyorum. hayallerimi gerçeklere dökmek yerine odama kendimi kapattım ve düşünüyorum 3 haftadır. biraz kafa dinlemeye ihtiyacım vardı en başta ancak fazla dozda kafa dinlemesi alınca ters tepti.
yeniden farklı hissedince tekrar yazarım size. ayrıca hepinizi seviyorum. insanın sevildiğini duymaya ihtiyacı var.