geçen gün kafede oturdum kahvemi söyledim kahvem gelene kadar cüzdanımı temizleyeyim dedim bir sürü kredi kartı slipi falan çıktı fatura falan derken bi tane david people peçetesi cüzdanımı bıraktım masanın üstünde hiçbir şeye dokunmuyorum sadece bi kafe peçetesine bakıp gözlerimden yaş süzülüyor.onun bana bıraktığı tek şey bir adet kafe peçetesi atmaya kıyamıyorum arada bir olur olmadık zamanlarda karşıma çıkıyor ağlıyorum sadece terk edilmek kötü.buda insanların içinde ağladığımın itirafı