yalnız kalacağıma emin olduğum kimsenin bilmediği bir yerde denizin karşısına oturup "bu zor günler de elbet geçer bir gün, herkes farkında herkes nasıl üzgün" nakaratlarını dinleyip bağıra bağıra ağlamak sonra bastırılmış duyguların verdiği acıyı dindirmenin rahatlığıyla eve geri dönüp uyumak istiyorum