hangisini yazsam bilemiyorum. ama en iyisi ilkini yazıyım. bu en az travma sayılanı:
okulda öğretmenler ve öğrenciler tarafından pek sevilen bir öğrenci değildim. "çok sevgili sınıf arkadaşlarım" benimle sürekli bir kavga halindeydi. dersin başlamasına az kalmıştı. çocuğun biri koşarken sıramı çiğnemişti. bir anda bir öfke dalgası yükseldi ve çocuğa bağırıp çağırmaya başladım. ne dediğimi bile hatırlamıyorum. çocuk "sanki senin sıran" dedi. arka sıralardan bir ses "o senin değil devletin sırası bikereee" dedi. sonra yaygara büyüdü. herkes sıramın çevresine doluştu. benim öfkem de sıkılı yumruklar, öfkeli sözler,küfürler eşliğinde yavaş yavaş diniyordu. tam o sırada gözüme sert bir cisim çarptı. ne olduğunu hatırlamıyorum ama gözüme gelmişti. herkes susmuştu. öğretmen içeri girdi ve "dışarı çık" dedi. ben de sınıftan çıkıp gözümü ova ova lavabo'ya gidip elimi yüzümü yıkadım. sonra da saf gibi en fazla istenmediğim yere, sınıfa gittim.