eskiden liselerde devlet yurtlarında ranza vardı. bende üst ranzada yatardım ve en büyük alışkanlığım sabahları ranzadan takla atarak inmekti. oda arkadaşlarım bir iki defa beni ranzadan düşüyor sandılar ama sonra onlarda alıştı.
neyse bir gün yine takla attım, alt ranzada uzandım biraz, hafta sonu odada tek kalırdım. yatağıma çıktım tekrar ve ranzadan aşağı doğru yarasa gibi asılı kaldım. ellerimi kullanmadan tekrar yatağa çıkabilir miyim diye düşündüm ve harekete geçtim. ama o sırada ayağım kaydı ve nasıl başardım bilmiyorum ama yere çakılmak üzereyken alt ranzada buldum kendimi. bir daha böyle saçma şeyler denemedim, takla hariç. az daha boynum kırılabilirdi.
buda böyle bir anım.