abinin abi olduğunun anlaşıldığı anlar

şehir dışında üniversitenin giderlerinin çok uçuk olduğunu üniversiteye gelene kadar anlamamıştım. sürekli bi para akışı, aileden gelen para haftasında çar çur oluyor ve sürekli para isteme durumunda kalıyordum. kendime de yediremiyorum, bi yandan ailemin ekonomisini de düşünüyorum hani aklıma çalışmayı koydum, çok boş zamanım var bahanesiylede açtım konuyu babama. "kızım senin okulun var derslerine odaklan. çalışma" diyor ama inadım inat nuh dedim peygamber demedim akşamında abimle konuşmuş. abim beni pek telefonla aramaz, etmez normalde. iletişim özürlülüğü var. neyse efendim aradı beni, açtım telefonu durumu sordu, anlattım "bak para işini düşünme. derslerine odaklanman lazım. eğer paraysa sorun haber vermen yeter, ben yollarım. senin için çalışıyorum sen canını sıkma" dedi. yeri geldiğinde kedi köpek gibi olduğum abimden şu cümleleri duyunca boğazım düğümlendi olay maddiyat da değil, verdiği maneviyat. o an iliklerime kadar hissettim abimin oluşunu. şu dünyada yalnız olmadığımı. annemle babamın bana bıraktığı en güzel miras olduğunu