bir martıyı ağlattın sen

küçük iskender şiiri; I. bir martıyı ağlattın işte bir çocuk garanti intihar eder artık kütür küfrediyor gece imanıma bir yaprak kırılıp suya düşüyor su yaralanıyor su kanıyor şelale! ah nasıl titredim tensiz bir piyanist büküldü sanki kesişen ayrışık doğrular gibi çarpışıverdim yüzünle. Yüzün öyle düzgün suna bir el yazısı yüzün yüzüme aksedince yüzün ayna alnımda yüzün uzun hüzünlü bir alınyazısı! bitmemiş bir ömrün yalanısın sen: kabuslarımın tabiri çocukluğumun arta kalanısın! öldüreceğim kendimi dudaklarınla dudakların etle, şehvetle seferber sen! bana inen son kutsal kitap son fakir yatır son aciz peygamber! bir martıyı ağlattın işte bir çocuk garanti intihar eder artık II. sonra sabaha karşı bir ceren de ölür benzin istasyonlarına çektiğin otomobilden akan yeşil yaşlar; neyin nesi bir sabit aşkın tasviri, suyun uykusu yok! su rüya işitmez artık! indirin beni senin yüzünden.. ucuz peynirler, ah kötü şaraplarla ucuz hüzünler, ah kötü hatıralarla geçtigeçtigeçti geç’ti ömrümüz o zaman keserim ben de kötü kollarımı ucuz jiletlerle o zaman inlerim ben de kötü çocuklar ucuz sevişmelerle hep bir boka batmış hokkabaz fırlar yaralardan yaralardan lav gelir meni gelir lav meniye bulanır ihanete dökülür eskimiş sevgililer bulup geceleri dövüşürüm sokak sokak tırnaklarımı söke söke dirilir ihtiras sen bir cam kırığısın kalbime gömülü ilerliyorsun yavaş yavaş kanatarak ha varlığın ha bir yangın ha temaslar ha bir kuran farketmedi yağmur hiçbirimizi! kaçışacağız içimize karışacağız seninle hayat zerrelerine senin avucunda bir tül ipliği kırıntısı benim saçlarımda bir güz ikindiciği karının biri arebesk okuyacak adımıza içip içip sapıtacak birileri bizim için sonra.. sonra, unutulacağız bir gün derin bir yorgunluk kalacak yerimizde.. “bir martıyı ağlattın ben bir çocuk sen bir çocuk intihar eder artık”