bazen öyle bi başkasıymışım gibi hissediyorum ki.kendimden soğuyorum.iyi niyetle yaklaştığım çoğu durum sonunda bende vurucu darbe adeta şok etkisi yaratır.ve bu hep böyledir hiç değişmez. ben ki her şeyi kafaya takar en ufak detaya takılır üzülürüm sinirlenirim.tabi belli etmeden kendimi kemire kemire.böyle olmama rağmen karşımdaki insan benim için değerli diye hiç kaldıramayacağım şeyler dinledim ondan bi kere.üstüne bi de teselli ettim olabilir insanlık hali bilmem ne diye rahatlattım.tabi onu rahatlatayım derken kendimi daha da sinire kedere boğdum o ayrı.tamam buraya kadar olanlar yine bi derece salaklık dedirtiyor. ama bundan sonrası daha beter. çünkü ben o üzülmesin kırılmasın diye didinirken gelmiş bana "senin hayatında olmamam gerek sen bunları hak etmiyosun" gibisinden sen daha iyilerine layıksın benzeri iyi niyet temasına sığdırılmış hayatından savıcı cümleler kuruyor.lan ben seni toparlıyorum moralini düzeltiyorum her şey normale dönüyor sen gelmiş bana bunları mı diyosun gerçekten demem lazım bu laftan sonra. ama diyemedim tabi. söylesem ne tepki verirdi ne demek istediğimi anlar mıydı bilmiyorum.ne kendinden ne de hissettiklerinden emin olabilen biri.belirsizlik kararsızlık ve umursamazlık içine sığdırmış resmen hayatını.bunu geç olsa da farkettim.bi bakıyorum karşımda küçük bi çocuk basit cümlelerle bile kendini anlatamıyo.bi bakıyorum boyundan büyük işlere kalkışmış içinden çıkılmaz durumlara girmiş.anlaşılmazım triplerine girip kendini rezil ediyo.bu durum o kadar çok tekrarlanmaya başladı ki ilk zamanlarda psikolojik bi durumdur olabilir dedim. yine de yanında olayım bunu ona hissettireyim ki kendini yalnız sanmasın dedim ama baktım o anca ona olan ilgimden faydalanıyo batırdığı hisleri toparladığı an yok etmek istiyo tamam dedim artık yeter.
ve bu durum içinde olmaktan vazgeçtim. çabaladım ettim değişen bi şey olmadı.hoş zaten onun değişebileceğini düşünmek hayalden başka bi şey olamazdı bunu en başında biliyodum ama yine de bi umut demiştim. ve yine sonunda görüyorum ki umut benim neyime. ben bolca karamsarlık alayım bazı şeyleri kendi içimde çözmeye çalışayım kendimi dert tasa sahibi yapayım. zaten bu saflıkla bu uğraşlarla başka da bi şey yapamam.