asosyal itiraf

dünden beri düşünüyorum aslında yazmayacaktım ama o kadar yoruldum ki beynimdeki kelimeler susmuyo, susturamıyorum ve hep aynı şeyi yapmandan yoruldum ben her istediğinde geleceğin her istediğinde gidebileceğin insan değilim daha 48 saat döneli ve tekrardan aynı olduk yok bizden bir şey olmuyo ve ben artık çok yoruldum. elinden geleni yapıyorum ve sen zerresini görmüyosun kırmak ve kırılmak istemiyorum artık. daha fazla birbirimizi üzmenin manası da yok. bugün çok düşündüm acaba yüzyüze konuşursak düzelir mi bazı şeyler diye artık ama biz her seferinde olmazları oldurmaya çalışıyoruz. dünkü konu çok basit bir konuydu ki gerçekten biz olabilseydik ne senin mesaj atman önemli olurdu ne benim ama biz en ufak konuda bile böyle olabiliyorsak gerisini var sen düşün. ben artık hayatımda beni tüm her şeyimle kabul eden birini istiyorum, gerçekten beni benden iyi tanıyan birini eminim sen de bunu istiyosundur başta birbirimiz için geçerli bu diye düşünmüştüm ama artık birbirimize zarar verdiğimizi görüyorum ve ben artık ne senin ne de benim zarar almamızı istemiyorum. ben bizim hayatımızdan çıkıyorum çünkü kalacak gücüm kalmadı. seni mutlu edecek doğru insanı bulman ümidiyle. kendine iyi bak. /son mesajım bu oldu