asosyal itiraf

aşk kelimesini duyunca artık bi dert, tasa, efkârlı günlerim, sigara falan geliyor aklıma. nerde o ilk aşık olduğumuz bize baharın geldiği günler? yoksa çok mu karamsar olduk ya da korkak ? yeniden kırılacağız diye ödümüz kopuyor biliyorum ama bundan bizim değil bize tattıranların utanması gerek. gerçi onların umrunda olsak böyle olur muydu sorunsalı var bir de. neyse artık olmuyor, en azından benim için. aşık olamıyorum, sevemiyorum kimseyi. galiba sadece bir kez âşık oluyor insan.