"ulan varya" ile başladığım bütün cümlelerim yarım kalıyor. kendimi savunamıyorum. dün yine haksızlığa uğradım "peki" dedim. 2 senelik okulu sanırım 3 senede bitiricem. sürekli "senden adam olmaz" diyor içimdeki ses. bildiğim bir şeyi insan içinde söylemeye korkuyorum sonra arkamdan "herşeyi de biliyor aq" diyorlar. 10 dakika sonra yine aynı mutlu ben olucam ve etrafa gülücükler saçıcam. bazen gerçekten deli olsam ve bakırköyde yatsam diyorum. bu arada çok yanlış anlaşılıyorum çok. ben öyle bir insanmıyım ?