bugün
yenile

    asosyal itiraf

    3
    +
    -entiri.verilen_downvote
    bir an mutluyken 2 dakika sonra ağlıyorum , sabah erken kalkamayınca ağlıyorum , bir yıldır evde oturup ders çalışmaya çalışıyorum aileme maddi yük olduğum için ağlıyorum , her an bir onceki saniyemi neden mutlu geçirdiğimi sorgulayarak kendimi istemsiz üzüyorum. içim çığlık çığlığa dışım sırılsıklam üzülüyorum geçip giden zamana geçirip götüremedigim sevgime. insanlar pis insanlar çıkarcı bir tek dostum ve sigaram var o da bitmek üzere yalvarırım cabuk bitme olur mu. keşke hiç doğmasaydım diyorum kendime nasıl olsa doğumu da yaşamı da bilmeyecektim o zaman. birebir intihara benzetiyorum bunu sen gidince arkandakileri unutacaksın peki neden intihar etmiyoruz o zaman? ah içimdeki doymak bilmez anne baba sevgim hiç sevgilim olmadı şimdiye kadar 20 yaşındayım üstüne de hiçbir başarım yok bu hayatta. ne okulda başarılı oldum, ne de maddi acıdan 1 kuruş para kazandım. bunlar yoruyor beni sözlük bir dostum var bir de sigaram. ikisinden biri beni öldürebilir lakin ben ikisine de ölebilirim sözlük. çöktüm artık zihinsel olarak ne denesem olmadı onlarca film izledim binlerce şarkı dinledim zerre sevinemedim. ya bizler sevinmeyi unuttuk ya da sevmeyi insanlar
    ... diğer entiriler ...