bugün
yenile

    asosyal itiraf

    8
    +
    -entiri.verilen_downvote
    herkesin bir hikayesi vardır illa ki sözlük. bu da doğduğumdan bu yana benim hikayem. umarım güzel bir şekilde devam eder. havacılık, evet. havacılıktan bahsedeceğiz. peki nedir havacılık ? kimisi için bir hobi, kimisi için bir tutku, kimisi için de bir hayal midir ? bilemiyorum belki de öyledir. en azından benim için öyle. ve şükürler olsun ki hayallerin gerçekleşme ihtimali var. konuşmaya yeni yeni başlıyorum. idealleri olan bir çocuk yetiştirmek istediklerinden mi yoksa beni konuşturabilmek için mi yaptılar bilmiyorum ama birisi bana "büyüyünce ne olacaksın" diye sorduğu zaman "pilot olacağım de" demişti ailem. anlamını bilmeden, soruşturmadan herkese pilot olacağım diyordum. yaş iki. büyüyordum. anaokuluna gidecek kadar büyümüştüm. "kocaman" olmuştum. dersimizi işledikten sonra kimi arkadaşım tamir köşesine kimi arkadaşım araba köşesine giderken ben kitap köşesine gidiyordum. okumayı bilmiyordum tabii ki. "uçak resimli kitap" vardı kitap köşesinde. adı uçak resimli kitaptı benim dilimde. haftanın 5 günü uçak resimli kitabı elime alıp sayfalarını çeviriyordum. okumayı öğrenmeyi çok istiyordum. abime "bu tarağa benzeyen ne ? e mi ?","bu bayrak direğine benzeyen ne ? f mi ?" diye sora sora okumayı öğrendim. takvim yaprağını okumaya çalışırken annem farketti. ertesi gün okula koşarak gittim tabii. uçak resimli kitabı elime aldım, adı "pilot olacak çocuk"tu. yaş altı. koca adam olduğumu sandığım dönemlerde üstümde mavi önlük vardı. evet, koca adam okula başlamıştı. okumayı bilmenin rahatlığıyla kendimi derslere rahatça verebiliyordum.bunun sonucunda deneme sınavında derece elde etmiştim. babam "nereye götüreyim oğlumu" diye sordu. "istanbul'a" dedim. futbola olan tutkumun yaptığı çağrışımdan "tamam, maça mı ?" dedi. hayır dedim, havaalanına. havaalanına gittik. bir ara kafile halinde uçuşa giden hostesleri ve pilotları gördüm. rüyalara daldım, gittim. karşımda üniformalı bir adam vardı. iki kez omzuma vurup "inşallah" dedi. "inşallah abi, çok sağol tabii ki inşallah da yok mu bana başka kıyağın ? uçağı sürdürsen bir tur mesela ? hem köyde araba da kullanıyorum ben. olmaz mı ? saçmalama oğlum ya. uçak onun değil, nasıl kullandırsın ?" cümleleri akıp gitti içimden, birisinin omzuma dokunmasıyla.. yaş on. ve artık uçakla tanışma vaktim gelmişti. bana sorarsanız geçmişti ile ama neyse... tek başıma bir yolculuk yapacaktım. kendim istemiştim bunu. insan tek başına olduğu zaman daha iyi hayal kurar. hayallerini kimse bilmeden sonsuzluğa kadar uzatır. havaalanına girdiğim andan itibaren kendimi oranın en havalı insanı olarak görüyordum. neden mi ? uçacağım çünkü ben. gökyüzünün eşsiz mavisini en yakından seyreden insan olacağım. hem de pilotlar kadar ! ait olacağım. yerdeyken başımı kaldırdığım zaman gördüğüm yere ait olacağım. hayallerime 3 saat boyunca ait olacağım işte be. şimdi siz söyleyin ben kendimi havalı hissetmeyeyim de kim hissetsin ? uçağa gidiyordum artık. uçağa gitmek için bindiğim otobüs dünyanın en güzel otobüsü, onu kullanan şoför de dünyanın en güzel insanıydı benim gözümde. yaşadığım anın her saniyesinden keyif alıyordum sözlük. bir şey kendine nasıl bu kadar bağlayabilirdi beni ? bağladı işte. gökyüzünün mavisi, havacı olmanın gururu bağlamıştı. havacıların uçsuz bucaksız bir pamuk tarlasına sahip olacak kadar zengin olması bağlamıştı. önlerinde mavinin her tonunu görebilecekleri bir resim olması bağlamıştı, hem de hiç çözmemecesine. yaş on iki. mavi önlüklü kocaman adam artık genç oldu. defalarca uçağa bindi ve her defasında gökyüzüne daha çok aşık oldu. fakat o, gökyüzüne aşık olmaktan ziyade gökyüzüne "ait" olmayı istiyordu. hayallerine ulaşmak için 1 senesi kaldı. önünde 2 engel kaldı. doğduğundan beri aynı hedefe nişan alan o kocaman adam ateş ettiğinde hedefi vuracağını umuyor. yaş on yedi. belki bu yazı bitti ama mavi önlüklü kocaman adamın hikayesi bitmedi. hatta yeni başlıyor. kim bilir, şu an çalışma masasında bu yazıyı yazan eller yarın kokpitte uçağı kaldırmaya çalışacak. belki iki yaşında "pilot olacağım" diyen küçük adam ileride sayın yolcularına uçuşumuza hoşgeldiniz diyecek. hayatta her an her şey olabilir ama güzel şeylerin daha çok olması dileğiyle..
    1kalemine sağlık, inşallah gerçekleşir hayalin azizim pes etme. - muhalif 26.03.2016 20:44:36 |#3345904
    0çok teşekkür ederim abi. sizin gibi sanatçı ruhlu insanlardan bunları duymak efsane bir şey. - yaser durantula 26.03.2016 20:50:12 |#2588337
    ... diğer entiriler ...