asosyal itiraf

yaşamanın ölmek vakti gelinceye kadar geçirilen zaman olduğunu varsayan ben şimdi ecelin vakitsiz bir zamanda bana uğramasından korkar oldum. artık insanların benden çok da korkmasına gerek yok, kaybedecek şeyi olmayanlardan korkmalılar lakin artık adımımı atarken ikinci kez düşünmemi sağlayan bir kadın var beni ve içimi baştan başa sarmış olan, ısıtan ne varsa insanlığa dair buz tutmuş yanlarımı.