yurtdışında yaşamak

yaşadım. nasıl bir duygu olduğunu biliyorum. yaşadığınız yere göre değişir zira avrupa'ya gidecekseniz ırkçılıkla karşılaşma ihtimaliniz, 2. sınıf muamele görme ihtimaliniz oldukça yüksek. japonya'ya güney kore'ye falan gidip yaşamak lazım onda da konuştukları dil sıkıntı. ayrıca terör saldırıları sonrası "ben bu ülkeden siktir olup gitmek istiyorum" mantığını da anlamıyorum. adamların istediği de o ya zaten. biri gelip evinizin camını çerçevesini kırıp duracak, sen ise o adamı kovalamayıp evi ona bırakacaksın, ardından da evden taşınmak isteyeceksin. ne kadar mantıklı bilemedim.