bir insan pencereyi açıp sokağa atlayabilir ama hiç kimse pencereyi açıp “bana acıyın,” diye bağıramaz.
yağmur durur ama saçaklardan ve ağaç dallarından damlamaya devam eden taneleri kalır. hiç kimse bıçakla kesilmiş gibi terk edemez bu dünyayı. bir insanın tam manasıyla ölmesi için onu hatırlayan hiç kimsenin kalmaması gerekir. bu memlekette milyonlarca ölü yaşıyor bu hesapla bakarsak. kimsenin siklemediği insanlar. ateşböcekleri gibi, görünmek için karanlığa muhtaçlar.