gitme

beni çok sinirlendiriyorsun gitme başka şehirler uzak bana yakın gözlüklerin burda gözlerin uzak atkın beren burda saçların yasak sözlerin aklımda kelimelerin tuzak niye bu kadar sevdim seni gitme. düşün beni ağzım kurur boğazım düğümlenir üşürüm yorganım kısa ayaklarım dışarıda kalır hastalanırım gece çok içerim dışarıya çıkarım bizim orası pis bir yerdir bak belaya karışırım gitme. ellerin yüzüme değmezse hiçbir şeye değmez bana sokulmazsan sana sarılmam bak az bulunurum çok konuşmam küserim bilirsin ya da bilmezsin gitme. doğru yol yok sana çıkmıyorsa sokak zevk almam başkasından sen başkası olursan kaybederim kendimi hiçbir şeyimi bulamam işin gücün yok mu senin gitme. türkçem bozulur dahi anlamda de’yi ayrı yazmam ağzım bozulur lütfen demem kibar konuşmam ashabım bozulur kavga çıkartırsam sağlam bırakmam güvenli değilim diyorum bak deli deli konuşuyorum gitme. taze fasulye boğazımdan geçmez bayat ekmek beni bozmaz sadece suyla yaşarım saçım sakalım uzar kendimi bozarım sokakta yaşarım sersefil yaşarım içip içip yaşarım sensiz de yaşarım ama gitme. gözlerim senin memleketin olmazsa kör olurum her şehir bana yarım sözlerim sana değilse hiç kimseye hiç kimse teselli edemez beni işi gücü bırakırım yalnızım ulan sensiz yakarım aldığın her şeyi ateş olurum dumanın çıkar laf söz çıkar kırma gurumu kül etme beni yâd eller buralar çok ağlıyorum gitme. ben senin defterinim silme yazdıklarını ben senin yağmurunum islatma başkasını ben senin sigaranım söndürme beni bak anlatamıyorum biterim gitme… muhammet saral'ın kaleminden ve sesinden muazzam bir şiir, alışkın olunmayan bir şiir okuma tarzıyla söylenmiş ama muazzam. gitme demekten başka çaresi olmayan bir adamın tehditleridir bunlar, öylesi acı tehditlerdir ki insanın kalası gelir. insan ''deli deli konuşuyorum'' diye tehdit eder mi yahu, elden bu kadar mı bir şey gelmez.