küçükken çükü fermuara sıkıştırmak

Bundan daha acı olan şey top oynarken billurlarına o topun çarpmasıdır, çocuk olduğum ve daha aklımın yetmediği zamanlar da mahallede top oynarken şıkışmak suretiyle maça ara verdiğim bir dönemde başıma geldi bu olay bilenler bilir eskiden mahaller de top oynamak için boş bir arazi olurdu mahallenin çocukları orada toz toprak içinde kendi çaplarında Ronaldo Ronaldinho zidane olurlardı yine böyle bir günde top oynamaya kendimi kaptırmışken birden çişimin geldiğini farkettim eve kadar kim gidecek mantığıyla top sahasının ucuna gidip solucan kadar olan haydarı çıkarıp bir güzel işemeye başladım ama işerkende sabırsızlanıp kendi kendime konuşuyorum bit hadi a.q maça yetişeceğim diyorum (sanki dünya kupası finalinde oynuyorsun pezevenk) her neyse en son bitti diyip kalan son bir kaç damlayı da sallayıp düşürdükten sonra aceleyle benim solucanı pantolonun içine koyup fermuarı çekmeye çalışırken solucanın derisi sen gel fermuarın arasına sıkış devrini devranını izzeti ikramını sikeyim tutsak edilmiş kurt gibi ulumaya başladım ama nasıl bir acı gözümden yaş geliyor fermuarı oynatmaya çalıştıkça daha da çok ağrıyor benim solucan kopacak diye aklım gidiyor acı desen ayrı bir dert uluya uluya acı içinde eve kadar koştuktan sonra ordinaryüs profesör doktor gariban anamın bana müdahale etmesi bir oldu asıl acı benim solucanımın o fermuardan kurtulduktan sonrasında oldu o günden sonra korkumdan fermuarlı pantolon giymem hep düğmeli pantolonları tercih ederim buda böyle saçma bir çocukluk travmamdır.