rahmetli babaannemin kötü olduğu zamanlardı. halam hiç babaannemin yanına gitmezdi, öleceğini düşündüğü için. ve kendisi de derdi ben ölümden, ölen kişiden korkarım diye. yine bir akşam halam var yanımızda, oturma odasında oturuyoruz 12 yaşındaki kuzenim ve 11 yaşındaki kardeşim ile. annem ve ablam ise babaannemin başında oturuyor. babaannemin o ara solunumu durmuş. annem bana bağırdı soslu çabuk buraya gel diye. halam da tabii anladı kötü şeyler olduğunu ve ben kapıdan çıkarken kuzenim ve kardeşime dedi ki "çocuklar ben bayılırsam beni tutun tamam mı, düşmeyeyim."