Deprem gördüm arkadaşlar.
Tüm aile, uzun bir binanın en orta katındayız ve bina öne doğru eğilmeye başlıyor.
O an “3 saniye sonra öleceğim resmen” diye düşünüyorum.
Korkunç olanın bu olduğunu sandınız şu ana kadar ama asıl korkunç olan 3 saniye sonra öleceğim için mutlu olmamdı.
Asla korkmadım, üzülmedim, ağlamadım, gayet huzurlu ve mutlu bir şekilde binanın yıkılmasını bekledim.
27 yaşında, kendince kariyeri olan, herkes gibi ufak tefek dertleri olan ama çoğuna da gülüp geçen bir insanım. Asla ölmek istemem, hiç öyle bir düşüncem de olmadı.
Yani ruh sağlığımın da bunu isteyecek kadar bozuk olduğu bir dönem hiç yaşamadım ama o rüyayı gördüğümden beri “bazı şeylerin farkında mı değilim, üstünü mü örtüyorum? Bilinçaltım bana mesaj mı veriyor” diye düşünmeye başladım.
Rüyayı gördüğüm günden beri “aslında kötüyüm ama farkında mı değilim, içime attıklarımı artık kaldıramıyor muyum?” diye düşünüp duruyorum.
Yani bir çok kabus gördüm bu yaşıma kadar ama en etkilendiğim bu oldu sanırım.