Daha çok hayat olumsuz ilerlemeye başlayınca insanın aklına gelen düşüncedir. Ama ben hedefime ulaşmış olmama rağmen bu düşünceye sık sık kapılmaya başladım. Çünkü insanı asıl mutlu eden şey hayattan beklediklerinin yerine gelmesi değil "an"dan aldığı zevktir. Geçmişle hesaplaşması hiç bitmeyen birisi bir süre sonra bu düşüncenin kıskacında buluyor kendini. Oysa hayatın aslında bizim seçimlerimizle şekillendiğini ve o an o seçimi yaparken de şartların buna müsade ettiğini kabul etsek yani aslında geçmişteki kendimizi yargılamayı bıraksak çok daha mutlu olacağız. Ama işte söylemesi kolay yapması zor.