Kendimi çok çirkin, çok başarısız, ne bileyim rezil rüsva hissediyorum. Daha doğrusu, çok saçma aq, hissetmeye başlıyorum. Gün içinde ara ara bu hisler yokluyor ama suan kendime o kadar kotu olmadığımı söyleyebiliyorum ama söyleyemedigim bir noktanın gelmesinden, cokkunlukten cokkunluk beğenmekten endişeleniyorum.
Ya çok değil üç dört gün önce çıplak elle atomu parçalayabilecek gibiydim. Noldu yine anlamıyorum ki.
Ne çirkin bir şey ya kafaya hukmedememek.