Öz teyzem hiç yok.
Hep özenmişimdir, şöyle bir teyzoşum olsun. Adımın sonuna "-oş" ekini koysun, beraber gülelim, gezelim. Güzel anılar biriktirelim. Annemi çekiştirelim, arada gidip onda kalayım falan. İçimde ukdedir.
Teyze dediğim insanlar var ama yine de bir teyzoş değiller yani.
Geçen gün yakın arkadaşlarımdan birinin annesinin korona olduğunu öğrendim. Aklım çok uçuktu şu aralar, yalan yok aramayı akıl edemedim. Arkadaşım mesaj atmış, annem siz aramadınız diye üzülüyor demiş.
Hemen aradım, ona hep E. Teyze derim. Kendimi tanıttım ne olur ne olmaz diye. "Aşk olsun Nisyancım bende kayıtlı numaran" dedi.
Açıkladım ben de; belki rehberin silinmiştir, bir şey olmuştur o yüzden kim olduğumu belirttim diye.
Sonra şu cümleleri söyledi: "Ben senin sesini nerede olsa tanırım güzel kızım. Çitlembiğim benim."
Öz teyzem yerine koyabileceğim tek insan. Kuzucuklarım diye bağrına basar bizi hep. Aradığım için mutlu oldu, ağladı. Beni de ağlatacaktı. Daha sık görüşebilsek kesin teyzoşum olur. İyi ki var. :")