(bkz: teşbih)(benzetme):
sözü daha etkili duruma getirmek için aralarında ilgi bulunan iki unsurdan güçsüzü olanı güçlü olana benzetmektir.
(bkz: istiare)(eğretileme):
benzetmenin asıl unsuru olan benzeyen ve benzetilenden yalnızca biri kullanılarak yapılır.
a.)açık istiare:benzeyenin bulunmayıp yalnızca benzetilenle yapılan istiaredir.
b.)kapalı istiare:benzetilenin bulunmayıp yalnızca benzeyenle yapılan istiaredir.
(bkz: kinaye):
bir sözü hem gerçek hem de mecaz anlamda kullanmaktır.
(bkz: tenasüp) (uygunluk):
bir dize, beyit ya da dörtlük içinde anlamca birbiriyle ilgili sözcükleri birarada kullanma sanatıdır
(bkz: leff ü neşr):
genellikle bir beyit içinde birinci dizede en az iki şey söyleyip, ikinci dizede bunlarla ilgili benzerlik ve karşılıkları verme sanatıdır.
(bkz: tecahül-i arif):
bilinen bir gerçeği bir nükteye dayanarak bilmiyormuş gibi söylemektir
(bkz: hüsn-i talil) (güzel nedene bağlama):
herhangi bir gerçek olayın meydana gelmesini hayali ve güzel bir nedene bağlamaktır
(bkz: mübalağa) (abartma):
bir sözün etkisini güçlendirmek amacıyla bir şeyi ya olamayacağı bir biçimde anlatmak ya da olduğundan pek çok veya pek az göstermektir
(bkz: mecaz-i mürsel)(ad aktarmasi):
benzetme amaç güdülmeden bir sözün ilgili olduğu başka bir söz yerine kullanılmasıdır.
(bkz: teşhis)(kişileştirme):
insan dışındaki canlı cansız varlıklara insan özelliği kazandırmaktır.her teşhiste aynı zamanda kapalı istiare vardır.
(bkz: intak)(konuşturma):
insan dışındaki varlıkları konuşturmaktır.her intak sanatında teşhis sanatı vardır;ancak her teşhiste intak sanatı yoktur.
(bkz: tezat) (karşitlik):
aralarında ilgiden dolayı,birbirine zıt kavramları bir arada kullanmaktır
(bkz: tevriye) (amaci gizleme):
iki değişik anlamı olan bir sözcüğün bir dize ya da beyitte iki anlamının da kullanılmasıdır.
(bkz: telmih) (hatirlatma):
söz arasında herkesin bildiği bir olaya ya da kişiye işaret etme sanatı
(bkz: tariz) (taş atma):
bir kişiyi iğneleme,bir konuyla alay etme veya sözün tam tersini kastetmedir.
(bkz: tekrir):
anlatımı güçlendirmek için bir sözü sık sık tekrar etmektir.
(bkz: istifham)(soru sorma):
anlatımı daha etkili hale getirmek için cevap alma amacı gütmeden soru sormaktır.
(bkz: nida) (seslenme):
şiddetli duyguları,heyecanları coşkun bir seslenişle anlatmadır