Ailedeki herkesin baba gibi gördüğü eniştemi bugün bizden almış olan salgın hastalık. Erkenden kaybettiğimize mi yanayım, temaslı olduğu halde saklayıp şehirlerarası misafirliğe gidip günlerce kalan babamın dayısına mı kızayım? Yoksa hiçbir hastalığı olmayan 55 yaşında adamın koronaya yenilmiş olmasına mı inanmaya çalışayım?
Lütfen, zaruri olmadıkça dışarıya çıkmayın. Misafirliğe gitmeyin, misafir kabul etmeyin. Gönül koyacak, kırılacak şey değil bu ucunda ölüm var. Siz yapmıyorsunuz belki ama çevrenizdekiler yapıyor. Gerekirse şikayet etmekten çekinmeyin. Temelli hasret kalmaktansa bir gün biteceğini bilerek hasret kalın en yakınlarınıza bile. Biz azami dikkat gösterdiğimiz halde hiç kimseyle görüşmüyoruz anneannem dahil. Herkes sağlıklı olsun da isterse evde sıkıntıdan patlasın. Şakası yok hala anlayamıyor büyük bir kesim. Korona kadar tehlikeli bir diğer virüs cahillikle mücadele veriyoruz. Gizliden gizliye nişan, mevlit, düğün yapanlar, parti verenler, pozitifken oraya buraya oturmaya gidenler marifet sanıyor. Hiç mi vicdanları sızlamıyor, nasıl böyle bir vebale girebiliyorlar anlayamıyorum. Artık 7'den 70'e herkes ezberledi ama uygulamaya kusursuz dökelim, lütfen en üst seviyede özen gösterelim. MASKE, MESAFE, TEMİZLİK.