8.sınıfta falan tişörtlerini giyecek kadar sevdiğim gruptu. gerçi o zamanlar özentilikten tüm grupların tişörtlerini alırdım shsjd sonra niyeyse bi uzaklaştık. canlı izleme fırsatım da olmamıştı.
yanlış hatırlamıyorsam 2016 zrf, festivalin son günüydü kapanış sahnesiydi. artık yorgunluktan öldüğümüz için sahne önünde uyuyakalmışız. hadi dedik seneye artık. şansımıza bir sonraki yıl akustik çaldılar. o kadar kötüydü ki üzüntüden ağlamıştım. nolur akustik çalmayın nolur.
bu arada büyük bir murat ilkan hayranı olsam da son albümü ile gökalp ergen'e de hayranlık beslemeye başladım.