asosyal itiraf

pek duygularını belli edebilen bir insan değilim, başarısızım bu konuda. son kasım ayından beri yani dünyanın dertlerini konuşmak yerine son 1 yıldır ne etliye ne sütlüye ne kendime dokunuyorum. hayatımı düzene sokma hedefiyle çıktığım yolda fotosentez yapıyorum. yavaş yavaş kendimin farkına varmaya ve hissetmediğim boklar hissetmeye başladım. yabancıyım kendime bunlara, biraz paranoyaklık oluştu son dönemde. bugün gavatlık tanımıda öğrendim. hoşlandığım insanın başka biriyle resmini beğenerek. sırf net te bile son görülmesine bakmamak için facebook dondurmuş salak salak sağda solda takılıyordum ona göre düşünün. şuan ki ruh sağlığım pek iyi değil.