Annemle babam memur olduğu için küçük yaşta kreşe girmiş ve birinci sınıfa başlayana kadar kreşte büyümüştüm. Kreşte öğlen saatleri yemek duasını öğretmişlerdi ve öğleden sonraki aktivitelerdeyse tekerlemeleri öğrenmiştim.
Akşamları yemek duasını okumam ve ardından sofrada babama haber izletmeden öğrendiğim tekerlemeleri söyleyip bizimkilerin akşam neşesi olduğum zamanlar 21 yaşındayken bile aklıma gelince hafif bir tebessüm oluşturuyor.