(bkz: sevgilim)
bir erkeğin bir kadınla çıkarken bütün hesapları ödemesine aşırı karşıyım. erkek çalışıp, didinip, biriktirip ve bana harcıyorsa ciddi anlamda rahatsız oluyorum. erkek arkadaşımla bu konuda neyseki dengeleri sağlayabiliyoruz. aramızda hesap ödemesi tartışması olmuyor. zaten bütçemizi aşırı zorlayan veya sırf merak için ünlü restoranlara gitmiyoruz. o yüzden de gittiğimiz yerlerde fiyat üç aşağı beş yukarı ikimizin de ödeyebileceği seviyede oluyor.
o hesap öderken ben kenarda bekliyorum (arkamızda birisi varsa eğer kalabalık oluşturmamak adına. çünkü kasiyer de zor durumda kalabilir bu durumda. kasa kalabalık görünür, patronu dahil olabilir ve kasiyer incinebilir), ben öderken o kenarda duruyor. şu zamana kadar aramızda “neden kenarda bekliyorum, neden ben/sen ödüyorsun” tartışması da olmadı. gereksiz bir tartışma çünkü. hayat müşterektir. ikimiz de sallapati bir hayat yaşamıyoruz, o yüzden de kenarda bekleyen tarafın kim olduğu çok da önemli değil. odaklanmamız ve düşünmemiz gereken başka şeyler olmalı.