reddediyorum, entry belki tasinir ama yillardir kendisini bir dost, bir agabey olarak gorurum ve kendisi benim icin nazim'dir sadece ve bu basligi tercih ettim digeri varken. bu ise onunla olan konusmalarimdan biri, sadece yazmak ihtiyaci hissettim.
dostum nazim, bir dizeni acip okumayali haftalar oldu ve 2 kelam da yazamaz oldum ard arda. ufak insanlarin kucuk cikarlarina alet oldum galiba. dert degil, halledilebilir seyler de biraz yoruldum be kardeslik. bizim cocuklari bilirsin, gorusemiyoruz onlarla. kimi varsa kaybettim yakinlarimdan. elimden ucup gidiyorlar, hep iki adim arkalarindan gidiyorum ve agirliktan farksizim onlar icin. dun gece kotu bir insan oldum, telafisi mumkun olmayan gunahlar edindim. nazim, beni cok erken kirlettiler. saatlerdir bir saga bir sola donuyorum, solumun sizisina uyuyamaz oldum. anlatsam da ne derman olabilecek var ne de anlayabilecek. senin kitabin var ya biliyorsun, sayfalarin arasinda sakladigimdan cok korkuyorum. sanirim yakinlarda bir kavgaya girecegim ama endisem yok. hem biz ne zaman kactik be dostum kavgadan, bizim derdimiz dayak yemekten cok baskasini haksiz alt etmemek degil mi zaten? uzun lafin kisasi benim bir donup gonlume bakmama, bi memleketi ziyaret etmeye ihtiyacim var. bilirim ne denli seversin bizim oralari, senin icin de basacagim topragina. saglicakla kal kadim dostum, senin umudun beni hala ayakta tutan. selam olsun guzel insanlara.