ben dünyadaki herkes mutlu sanıyordum, babam iş yerinden mutlu geliyor, annem gün boyu evde mutlu. komşumuz mutlu, hayvanlar mutlu, yalan, mefaat, cinayet falan bilmiyordum ki başka bir şey düşüneyim. herkesin insan olduğunu zannetmekten olsa gerek.. en büyük mutsuzluk taso,misket kaybetmek sanıyordum. büyüyeyim çok param olsunda bir sürü taso,misket alayım istiyordum..
daha yazayım mı, yoksa yeter mi yanlış bildiklerim?