çok şey istemiyorum şu hayatta... bak ,öyle seveyim veya sevileyim gibi ütopik hisleri kenara sıyıralı oldu iki üç ay oldu . bi süreç bu ,bi tünel sanki şuan bulunduğum nokta ve nihayetinde ışık görünücek tünelin sonunda.hah işte tam da o tünelden çıkmışken ne istiyorum biliyo musun?
frekansları bulup düzgün çalışan bi radyo,radyodaki seslerin içinde hapsolduğu, kirasını kendi maaşımla ödediğim bi ev,masada 5000 lik bi puzzle ve bi fincan kahve (sade olsun lütfen). bu kadar basit bir hayalin gerçekleşmemesinden bile çok korkuyorum.