filmlerde hikayeye ara verilip, dağ, tepe, bayır, bucak, evler, çay bardağı, yollar arka planda müzikle yavaş çekimde geçmeye başlar ya hani, sonrasında ne olacağı belli olmayan, tahmin fikir yürümeye korktuğunuz sahnelerin gelmesini beklerken. tam da öyle oluyor işte, arka planda müzik değilde hayatın nihahaa diye kahkahaları oluyor, bir de büyüdüğünü farkettiğin an o görüntülere bön bön bakışın.