Babaannem salonda oturmuş örgü örüyordu. Babam da karşı koltukta oturuyordu. Birden babaannemin el işi yaparken fotoğrafını çekti. Yanına gidip neden çektiğini sordum. "Bir daha nerde bulacağım böyle bir anı" dedi. Babaannem akciğer kanseri ve yaşlı biri. Babamın bu sözü beni o kadar üzdü ki. Bir insanın en çaresiz anı belki de sevdiklerini kaybedeceğini bile bile o günü beklemesidir. Allah'ım babamı annesinden yakın bir zamanda ayırma...