O kadar değiştim ki bir sene içinde.Arayış içindeydim, boşluktaydım.Boşluk o kadar mahvediyordu ki beni geceleri tamamen ele geçiriyodu.Zorlanıyodum.Sonra birden bir ölümle sarsıldım.Güldüğüm,dalga geçtiğim şey beni sarsmaya başladı.Ölüm beni silkeledi,sarstı,yerimden etti.Çok tuhaftı her şey.Yine arayışlara düştüm, ama bu sefer yakındı hissediyordum.En başta geceleri yatmadan önce başladım aradığımı bulduğumla iletişime geçmeye.Sonra yavaş yavaş ilmek ilmek örüldü.Doluyordu boşluğum, her şeyi bilimle açıklamaya çalışan düşünce benim için yıkılıyordu.Hislerin,duyguların dünyasına maneviyata dalış yapıyordum.Bir rüya gördüm bir gün o gün anladım öbür tarafın da olup ölenlerin ölmediğini.Boşluğum yavaş yavaş doluyodu.Bir hoca tanıdım boşluğumu iyice sarstı.Boşluğumda çok az yer kalmıştı son toprakları da yavaş yavaş attım.Şimdi huzurluyum eskisi gibi boşluklara düşmüyorum,düşsem de geçeceğini biliyorum ama eskiden hiç geçmez sanırdım.Küçük meseleler önemsiz geliyor.Huzur buluyorum.Daha da arttırmak istiyorum.Bir şey var kafamda yapmak istiyorum.İnançlıyım ama emin olamıyorum niye emin olamıyorum onu da bilmiyorum bu düşünce kafamda tam kasım ayı gibi çakmıştı ilk başta aşırı uzak gelmişti yok canım demişti şimdi ise hemen her an yapabilirim.Ve bir şey daha insan cidden kendi iddasından vuruluyormuş.Saçma bulduğum,hoşlanmayarak baktığım,uyuz olduğum,mantıksız bulduğum şeyin hayranıyım şimdi.
İyi ki...