tırtılın kelebeğe dönüşümü gibi bir içgüdü ile hadi koza yapayım sonra da değişeyim diye olmuyor böyle şeyler.
belli bir süreç ve tecrübe gerektiriyor. ve o değişim, çoğu zaman o kadar yavaş ve köklü oluyor ki; insan, zaten onu hayatının bir parçası haline getirmiş, rutinleştirmiş oluyor. bu yüzden çoğu kez farkına varamıyor değiştiğine inanamıyor ve yadırgıyor. en nihayetinde ben değişmem diye değiştiririm diye naralar atan kendine hayran birçok kişilik bunu kabul etmek de fazlaca zorlanıyor. egoist varlıklarız.