nasıl anlatsam ki.
adana-mersin trenine bineceğim. kafamda triyon tane musibet var. kulağımda kulaklık zaten eksik olmaz. genellikle trenler kalabalık olur. kısa mesafe olduğu için koltuk numarası falan yok. kağıttan bi bilet satılır formaliteden. hatta çok kalabalık olduğunda ayakta bile gidilir. arkadan öğrenci uzatır mısın şakaları falan da yapılır, tatsız. her neyse. kafam acayip dalgın mersinde okuyan arkadaşımın yanına gidiyorum. tren yanaştı perona, arkamda 3-4 kişi var. kapı açıldı inenlere falan öncelik verdik, vov medeniyete bak. neyse bindim trene bilenler bilir vagonlara girişte cam kapı vardır. düğmeye basarsın öyle açılır. aga bindim vagona basıyorum düğmeye açılmıyor kapı. hayır arkamda da sıra oluştu. e vagondaki yolcularda bana bakıyor napıyor bu amk diye. aga 5-6 kez denemeden sonra elimle yoklayayım dedim. kapı zaten açıkmış. hani o koridordan yürüyorum ama ne siz sorun ne ben söyleyeyim. hayatımda yürüdüğüm en uzun koridordu.