kendimi göz göre göre ateşe attım. ailem, çevrem tarafından özenle yontulmuş bir yapı gibiydim. yanacağımı bile bile ateşe yürüdüm. hala yanıyorum, ne zaman tamamen kül olcam bilmiyorum ama içimdeki patlamalar gittikçe azalmaya başladı. sadece canım daha çok yanıyor. ve açıkçası küle dönüşmeyi hiç istememiştim.
tek hatam beni yakacak ateşe tutulu kalmaktı.