yolculuk

30 yaşındayım hayatımın üçte ikisi yollarda geçti. otobüs terminalleri, dinlenme tesisleri, otostop maceraları... yani öyleki terminallere "ya burda güzel uyunur" gözüyle bakıyorum. mesela en sevdiğim otogar; eskişehir ve konya otogarları. çünkü tuvaletleri ücretsiz 😃 ama en güzel uyku çektiğim otogar balıkesir ve kars. kimse karışmadı doğru düzgün uyumuştum saatlerce. marmarise de çok sık giderim oranım otogarı saçma ama arka tarafında çimenlerde saatlerce uyuduğum olmuştur, hatta geceyi geçirdiğim bile olmuştu. isparta otogarında sabaha karşı güvenlikler uyandırıyor, "sabah oldu uyan artık" diye 😃 dinlenme tesislerinde en sevdiğim aksaraydaki yapılcanlar tesisi. ordaki yediğim tavuk döneri hiçbir yerde yemedim. özelliği; bayat ekmekten yapmaları ve içinde dönerden çok marulun olması. ayvalık tarafında da ekbir dinlenme tesisleri var orda da güzel uyku çekmiştim. şimdi bu kadar çok yolculuk yapınca bazen kafa yanabiliyor. ispartadan muğlaya gidiyordum bir gün. otobüs, afyon tarafında kaptan dinlenme tesisinde mola verdi. dinlenme tesislerinde de sürüyle otobüs olunca karıştırmamak için otobüsten inince plakasına bakarım. yine baktım plakaya, lavobaya gittim geldim çay falan içtim. saat geldi otobüse bineceğim gittim otobüslerin olduğu tarafa plakalara baktım bindim otobüse. otobüs hareket etti, baktım otobüs gitmesi gereken istikametten tersine gidiyor. muavine seslendim durumu anlattım bu otobüs muğlaya gitmiyor mu dedim. "yok abi ne muğlası, muğla otobüsü değil bu, otobüs konyaya gidiyor" dedi. nasıl ya, yanlış binmişim ben dedim hemen şoföre iletti, şoför de sağolsun durdu direk😃 şimdi ben iki hafta önce kayseriye gtmiştim yine bir mola yerinde otobüsün plakasını ezberlemiştim. afyondaki dinlenme tesisinde de o plakayı görüp muğla arabası diye binmişim direk. firmalar aynı, saat sabahın bir vakti, bir de uykulu olunca kafa gitmiş başka otobüse binmişim😃 otobüsler aynı firmaya ait olunca yanlış bindiğm otobüsün şoförü, muğla aracının şoförünü aradı. onlarda beni arıyomuş ama tel sessizde olduğu için duymamışım. hala dinlenme tesisindeymişler. i̇ndim konya otobüsünden, allahtan fazla gitmeden uyandım duruma en fazla bir iki kilometre kadar gitmişizdir. otostopla tekrar dinlenme tesisine döndüm bindim muğla aracına yoluma devam ettim. hayır şans/şanssızlık işte konya otobüsüne biniyorum, bindiğim koltuk tekli koltuk ve boş. hayır ben farketmedim hadi muavin beyciğim neden farketmiyor, insan bi yolcuları sayar dimi durduk yere konyaya gidecektim. o günden sonra daha dikkatliyim plaka konusunda. neyse ben bunu neden anlattım şimdi, çünkü yine yollardayım, canım sıkıldı birden aklıma geldi yazayım dedim. sağlıcakla kalın. saygılarımla.